هرچند با گناه جن و انس به محشر آید و هرکس یک فضیلت از فضائل او را بنویسید تا آن نوشته باقی است هموراه فرشتگان خداوند، برایش استغفار می کنند و هر کس به یک فضیلت از فضائل او گوش دهد خداوند گناهانی را که به وسیله شنیدن مرتکب شده است می آمرزد و هرکس به نوشته ای که راجع به یکی از فضائل او باشد نگاه کند خداوند گناهانی را که با دیده مرتکب شده است می آمرزد.
و سپس رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم فرمود:
نگاه کردن به علی علیه السلام عبادت است و یاد علی علیه السلام عبادت است و خدا ایمان هیچ بنده ای را جز با ولایت علی علیه السلام و بیزاری از دشمنان او نخواهد پذیرفت.» (1)
و در روایت دیگری آن حضرت فرموده اند:
«هیچ گروهی برای ذکر و یادآوری فضائل علی ابن ابیطالب علیه السلام اجتماع نمی کنند مگر اینکه فرشتگان بر آنان هبوط نموده و اطراف آنان را احاطه می نمایند و زمانی که این جماعت متفرق می شوند، فرشتگان به طرف آسمان بالا رفته و چون با سایر ملائکه برخورد می کنند به آنها گفته می شود:
همانا بوی خوشی از شما استشمام می کنیم که تا کنون چنین بویی از ملائکه به مشام ما نخورده است بلکه از این عطر، خوشبو تر ندیده ایم! و آنها در جواب می گویند: ما به نزد گروهی بودیم که حضرت محمد صل الله علیه و آله و سلم و اهل بیت را یاد می کردند و از بوی خوش آنها ماهم معطر شده ایم. آن ملائکه می گویند: ما را هم به آن مجلس ببرید تا معطر گردیم به آنها گفته می شود: آن جماعت متفرق شده و هرکدام بسوی منزل خویش رفته اند و ملائکه می گویند:{پس لااقل} ما را به آن محلی ببرید که آنان بودند تا از آن مکان خوشبو و معطر شویم.»(2)
و چنان چه از روایات بر می آید از نشانه های اهل ایمان آن است که با شنیدن فضائل امیرمومنان علی علیه السلام کامشان شیرین و قلب و جانشان روشن میگردد و به قول معروف گل از گلشان می شکفد و برعکس از علامت های منافقان و بیمار دلان اینست که از نام امیرمومنانعلیه السلام و ذکر و یاد آن حضرت روی میگردانند و شنیدن فضائل و مناقب آن بزرگوار بر آنان گران و ناگوار است.
حضرت امام محمد باقر علیه السلام به نقل از جد خویش رسول گرامی اسلام صل الله علیه و آله و سلم در این خصوص می فرمایند:
«ذکر و یاد علی بن ابطالب علیه السلام عبادت است و از نشانه های منافق آن است که از یادکردن علی علیه السلام می رمد و {اظهار} تنفر می نماید و شنیدن قصه های دروغ و افسانه های مجوس را بر شنیدن فضائل آن حضرت اختیار می کند {و ترجیج می دهد}».
سپس آن حضرت این آیه قرآن را تلاوت فرمودند:
و هنگامی که خداوند به تنهایی و یگانگی یاد می شود قلوب آنهایی که به آخرت ایمان ندارند مشمئز می شود و هنگامی که غیر خدا یاد می شود خوشحال می شوند. و آن هنگام که از تفسیر این آیه پرسیدند، حضرت جواد الائمه علیه السلام فرمودند: « آیا نمی دانید که پیامبر اکرم صل الله علیه وآله و سلم می فرمود: علی ین ابیطالبعلیه السلام را در مجالس خود یاد کنید. پس بدرستی که یاد علی ین ابیطالبعلیه السلام یاد من است و یاد من یاد خداست. پس آن کسانی که می رمند و گرفته می شود دل های ایشان از یاد علی ین ابیطالبعلیه السلام و از یاد کردن غیر او شادمان می شوند، ایمان به آخرت ندارند و برای آنان عذابی خوار کننده است».(3)
------------------------------------------------------------
پروردگار من:
حال که به من توفیق عطا فرمودی تا فضیلتی بس ارزشمند از مولای غریب و مظلومم علی علیه السلام بخوانم و بواسطه آن گناهانم را بخشودی و مرا مورد عنایت و توجه خاصه خود قرار دادی از صمیم قلب خواسته ای دارم.
خدایا به حق مظلومیت مولاعلی علیه السلام و فرزندانش، فرج موفور السرور امام زمان عجل الله فرجه الشریف را برسان.
خدایا باقیمانده عمر مارا در دوان طلایی ظهور آن حضرت قرار بده.
آمین یا رب العالمین
سلامتی و تعجیل در فرج مولایمان
صاحب الزمانعجل الله فرجه الشریفصلوات
------------------------------------------------------------
(1) از منابع شیعه: امالی صدوق، ص138؛ روضه الواعظین، فتال نیشابوری،ج1،ص114؛ مئه منقبه بن شاذان،ص176؛ جامع الاخبار،ص14 و ...
و از منابع اهل تسنن: مناقب خوارزمی،ص32؛ کفایه الطالب،ص252؛ فرائدالسمطین،ج1،ص19.
(2) بحارالانوار،ج38،ص199؛
(3) عین الحیاط مجلسی، ص548.
|